تاخیر در درمان ارتودنسی
آیا شما نیاز به درمان ارتودنسی دارید؟ آیا به مفهوم زمان مناسب برای ارتودنسی فکر کردهاید؟ آیا بهتر است ارتودنسی در سنین کودکی انجام شود؟ اگر انجام ارتودنسی را به تعویق بیندازیم چه مشکلاتی برای ما ایجاد میشود؟ با ما همراه باشید تا شما را با پیامدهای به تعویق انداختن ارتودنسی و زمان طلایی ارتودنسی آشنا کنیم.
زمان طلایی برای شروع درمان ارتودنسی:
توصیه ما و سایر متخصصین دندانپزشکی این است که والدین فرزندان خود را تا سن 7 سالگی به یکی از کلینیکهای دندانپزشکی (پیشنهاد ما برای کسانی که تهران هستند مراجعه به کلینیک دندانپزشکی مایا است) مراجعه کرده و نظر متخصص ارتودنسی را در مورد نیاز و یا عدم نیاز فرزند خود به ارتودنسی را بپرسید. دکتر مهسا شریعتی با بررسی دقیق ندانهای کودک شما بهترین زمان برای درمان را مشخص میکنند. با این حال، معمولاً زمان طلایی برای ارتودنسی در محدوده سن 10 تا 12 سالگی قرار دارد.
انجام ارتودنسی در سنین طلایی چه اهمیتی داره؟
در صورتی که خدایی نکرده مشکلات قلبی و عروقی یا مشکلات دیگری در بدنتان وجود داشته باشد، حتماً و در اسرع وقت به پزشک مراجعه میکنید تا این مشکل را ریشه یابی کنید و راهکار درمانی مناسب را جهت بهبود وضعیت خود اتخاذ میکنید. همانطور که در بسیاری از مشکلات دیگر زمان طلایی درمان از اهمیت ویژهای برخوردار است، درمانهای دندانپزشکی نیز نباید دوران مناسب و طلایی خود را از دست بدهند. ارتودنسی به عنوان یکی از موثرترین روشهای درمانی برای ناهنجاریهای دهان و دندان شناخته میشود و انجام آن در زمان مناسب به بیمار و متخصص ارتودنسی کمک میکند تا نتایج بهتری را رقم بزنند.
واضح است که دستگاههای ارتودنسی تنها مناسب کودکان نیستند و افراد در هر سنی، با شرایط لثهای سالم، میتوانند از این روش درمانی بهترین نتایج را به دست آورند.
مهمترین نکته این است که در صورت وجود مشکلات فکی، درمان باید در سنین پایینتر و قبل از دوران بلوغ انجام شود. چرا که با گذشت زمان و اتمام رشد استخوان فک، دستگاههای ارتودنسی به تنهایی نمیتوانند موقعیت فکین را به درستی تنظیم کنند.
بنابراین، افراد بزرگسالی که مشکلات فکی ندارند و لثههای سالمی دارند، میتوانند دندانهای خود را صاف و مرتب کرده و از این روش درمانی بهرهبرند.
پیامدهای از دست دادن زمان طلایی برای ارتودنسی:
عدم انجام درمان ارتودنسی در زمان مناسب ممکن است منجر به پیامدهای زیر شود:
1. افزایش مدت زمان درمان:
بدون اقدام درمانی در زمان مناسب، مشکلات و ناهنجاریهای دهان و دندان پیشرفت کرده و پیچیدهتر میشوند. این امر ممکن است به معنای اضافه شدن مدت زمان لازم برای درمان باشد. افزایش مدت زمان درمان میتواند روند درمان را خسته کننده کند. بهتر است در زمان مناسب به کلینیک ارتودنسی مراجعه کنید تا از درمان موثر برخوردار شوید و درمان شما در زمان مناسبی صورت پذیرد.
2. تأثیر در موقعیت دیگر دندانها:
تأخیر در درمان ممکن است باعث شود که دندانهای اطراف به علت فقدان فضا و موقعیت نامناسب به صورت نامنظم رشد کرده و از هم جدا شوند، که به شلوغی و عدم هماهنگی دندانها منتج میشود.
3. افزایش خطر پوسیدگی و بیماریهای لثه:
سهلانگاری در به موقع انجام دادن درمان، در تمام نواحی دهان و دندان میتواند به همراه با عوارض جبرانناپذیری باشد. دهان محیطی بسیار مساعد برای رشد باکتریها و میکروبهاست. حالا تصور کنید که دندانها شلوغ و یا ناهماهنگ هستند، این شرایط رشد میکروبها را افزایش میدهند. در نتیجه، احتمال ابتلا به بیماریهای لثه و دندانی افزایش مییابد و برای درمان آنها باید هزینههای بیشتری صرف کنید. همچنین در برخی موارد ممکن است دندانها از دست رفته و این خود امری بسیار ناراحتکننده خواهد بود. برای پیشگیری از این مشکلات، بهتر است درمان را به عقب نیفکنید.
4. تأثیرات جانبی بر برخی از بیماریهای بدن:
شاید جالب باشد که از اهمیت ارتودنسی در جلوگیری از بروز برخی بیماریهای بدن مطلع شوید. عدم انجام درمان ارتودنسی در زمان مناسب ممکن است به مشکلات زیر منجر شود:
1. مشکل در جویدن و بلع غذا: ناهماهنگی دندانها میتواند به اختلالاتی در جویدن و بلع غذا منتج شود که در نتیجه سیستم گوارشی ممکن است با مشکلات روبرو شود.
2. اختلال در فک همراه درد: ناهماهنگی دندانها ممکن است به منجر به بروز درد فک شود که در طول زمان گسترش یابد و باعث سردردهای مکرری شود.
3. اثرات بر قلب: وضعیت نادرست دندانها ممکن است باعث خونریزی از لثهها شود، که به نوبه خود میتواند احتمال ابتلا به بیماریها و ناراحتیهای قلبی را افزایش دهد. مشکلات لثهای به طور کلی برای سلامتی قلب مضر هستند و ممکن است احتمال سکته مغزی را افزایش دهند. بنابراین، ارتودنسی نه تنها مشکلات دهانی را برطرف میکند بلکه تأثیرات مثبتی بر سلامتی کلی بدن نیز دارد.
5. نیاز به جراحی و درمانهای پیچیدهتر:
همانطور که پیشتر نیز توضیح داده شد، افراد دارای ناهنجاریهای فکی نباید به هیچ عنوان زمان طلایی ارتودنسی را از دست دهند. چرا که در سنین بالا یا در صورت وجود این مشکلات، دستگاههای ارتودنسی به تنهایی قادر به حرکت دادن و تنظیم استخوانهای فک نیستند و نیاز به جراحی فک دارند. جراحی فک در این موارد دشوارتر، هزینهبرتر و دارای دوره نقاهت پیچیدهتری خواهد بود.
بنابراین، بهترین راه این است که درمان را در زمان مناسب و به موقع شروع کنید تا از نیاز به جراحی و درمانهای پیچیدهتر جلوگیری کنید.
6. کاهش اعتماد به نفس:
میزان اعتماد به نفس از مسائل بسیار حیاتی است که میتواند تمام فعالیتهای روزمره افراد را تحت تأثیر قرار دهد. زیبایی و یک لبخند و چهره جذاب و زیبا نقش مهمی در افزایش اعتماد به نفس ایفا میکند. وجود دندانها و فکهای ناهماهنگ ممکن است منجر به بروز مشکلات گفتاری نیز شود و در آینده تأثیر نامطلوبی بر روی ظاهر و چهره فرد دارد. با ادامه این وضعیت و عدم درمان، افراد ممکن است با کاهش اعتماد به نفس مواجه شوند و توانایی برقراری ارتباط مؤثر در جامعه را از دست بدهند. بنابراین بهترین راه برای حفظ اعتماد به نفس و آینده بهتر، درمان به موقع مشکلات دهان و دندان است.
نقش متخصص ارتودنسی در کاهش عوارض حاصل از به تعویق افتادن درمان ارتودنسی:
همانگونه که در مقاله برای شما توضیح داده شد، عدم انجام درمان ارتودنسی ممکن است به مرور مشکلات زیادی را به همراه داشته باشد. با این حال، اگر به هر دلیلی در زمان طلایی و مناسب به کلینیک ارتودنسی مراجعه نکنید و مدتی را از دست بدهید، هنوز هم بهترین متخصص ارتودنسی میتواند به شما بهترین و موثرترین درمان را در هر زمانی ارائه دهد تا عوارض احتمالی از تأخیر در درمان به حداقل برسد. در اکثر موارد، با همکاری جراح متخصص فک و صورت، نتیجهی مطلوب درمانی برای شما تضمین میشود.
سوالات متداول:
کدام نوع ناهنجاری نیاز به درمان سریع دارد؟ ناهنجاریهایی مانند جلو بودن فک بالا و انحراف فک پایین، از نوع ناهنجاریهایی هستند که نیاز به درمان سریع تری دارند
آیا در صورت جلو بودن کمی فک پایین، میتوان صبر کرد؟ خیر، تاخیر در درمان حتی در مواردی که فک پایین به اندازهای کم جلوتر باشد، ممکن است منجر به نیاز به جراحی فک شود.
آیا ممکن است متخصص ارتودنسی درمان را به تعویق بیاندازد؟ بله، متخصص ارتودنسی با توجه به شرایط بیمار و نوع ناهنجاری، تصمیم میگیرد که چه زمانی بهتر است درمان آغاز شود. این تصمیم ممکن است در سن 7 تا 9 سالگی یا در سنین 11 تا 12 سالگی و پس از ریزش آخرین دندان شیری اتخاذ شود.