لق شدن ایمپلنت: علت شل شدن روکش، اباتمنت و پایه + درمان
شل‌شدن روکش ایمپلنت دندان یکی از مشکلات رایجی است که ممکن است بعد از کاشت ایمپلنت برای شما پیش بیاید و نگرانی‌هایی ایجاد کند. این مشکل معمولاً به دلایل مختلفی مانند مراقبت نادرست، عادات غذایی غلط، یا حتی نحوه نصب ایمپلنت به وجود می‌آید. اگر روکش ایمپلنت شما شل شده یا لق شده، بهترین کار این است که هرچه سریع‌تر با دندانپزشک خود تماس بگیرید تا از بروز آسیب‌های جدی‌تر جلوگیری کنید.
برای آشنایی کامل با مهم‌ترین علت‌های شل‌شدن روکش ایمپلنت و راه‌های تشخیص، پیشگیری و درمان آن، ادامه این مقاله را مطالعه کنید.
مهم‌ترین علت شل شدن روکش ایمپلنت دندان
شل‌شدن روکش ایمپلنت دندان یکی از مشکلاتی است که پس از کاشت ایمپلنت ممکن است رخ دهد و می‌تواند نگرانی‌هایی برای بیماران ایجاد کند. مهم‌ترین علل این عارضه شامل عوامل متعددی است که گاهی ناشی از مراقبت‌های نامناسب بعد از کاشت، رژیم غذایی غلط، رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان، یا حتی نحوه نصب ایمپلنت توسط پزشک است. در صورتی که روکش ایمپلنت شما شل شده است، بهترین اقدام تماس سریع با دندانپزشک و شروع درمان به موقع است تا از آسیب‌های بیشتر جلوگیری شود.
در ادامه به مهم‌ترین دلایل شل‌شدن روکش ایمپلنت دندان می‌پردازیم.
شل شدن روکش ایمپلنت
روکش ایمپلنت بخش ظاهری و قابل مشاهده ایمپلنت است که روی پایه (فیکسچر) نصب می‌شود. یکی از دلایل شایع لق شدن ایمپلنت، شل‌شدن همین روکش است که معمولاً به‌راحتی قابل اصلاح است. در این شرایط دندانپزشک معمولاً روکش را از روی پیچ جدا می‌کند، پیچ را بررسی و در صورت نیاز سفت کرده و روکش را مجدداً نصب می‌کند یا در صورت خرابی روکش، آن را تعویض می‌کند. این مشکل در اکثر موارد نگران‌کننده نیست اما نیاز به بررسی و رفع سریع دارد تا از آسیب به سایر بخش‌های ایمپلنت جلوگیری شود.
تحلیل استخوان
اگر کاشت ایمپلنت به درستی انجام شده باشد، تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت معمولاً رخ نمی‌دهد؛ اما در مواردی که تحلیل استخوان رخ دهد، پایه ایمپلنت دیگر استحکام لازم را ندارد و منجر به شل‌شدن ایمپلنت خواهد شد. تحلیل استخوان معمولاً روندی آهسته دارد و ممکن است هر سال پیشرفت کند. تحلیل استخوان می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله عفونت، فشار زیاد، یا بیماری‌های لثه ایجاد شود. در چنین شرایطی درمان‌های تخصصی برای تقویت استخوان یا جایگزینی ایمپلنت ضرورت دارد.
پری ایمپلنت (Peri-implantitis)
پری ایمپلنت یا التهاب اطراف ایمپلنت، یک بیماری التهابی است که با التهاب بافت‌های نرم و استخوان اطراف ایمپلنت همراه است و می‌تواند باعث تخریب ساختارهای نگهدارنده ایمپلنت شود. این بیماری پس از کاشت ایمپلنت در حدود یک نفر از هر ده بیمار رخ می‌دهد و یکی از دلایل مهم لق شدن ایمپلنت به شمار می‌آید. علائم آن شامل قرمزی، تورم، درد و گاهی ترشح چرک است. برای درمان پری ایمپلنت، رعایت دقیق بهداشت دهان و دندان، استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و در موارد پیشرفته مراجعه فوری به دندانپزشک برای پاک‌سازی و درمان عفونت ضروری است.
انواع مختلف لق شدن ایمپلنت دندان
لق شدن ایمپلنت دندان یکی از مشکلاتی است که می‌تواند باعث اختلال در عملکرد ایمپلنت و ناراحتی بیمار شود. شناخت انواع مختلف لق شدن ایمپلنت به شما کمک می‌کند تا بهتر متوجه شوید کدام بخش از ایمپلنت دچار مشکل شده و اقدامات درمانی مناسب را به موقع انجام دهید. در برخی موارد، برای اتصال روکش ایمپلنت از چسب موقت استفاده می‌شود که این چسب‌ها پس از مدتی قدرت چسبندگی خود را از دست می‌دهند و ممکن است باعث شل شدن یا جداشدن روکش شوند. این چسب‌ها معمولا برای نصب موقت روکش به کار می‌روند تا بیمار قبل از چسباندن دائمی از کیفیت و شکل روکش رضایت داشته باشد.
در ادامه سه نوع اصلی لق شدن ایمپلنت را بررسی می‌کنیم:
لق شدن روکش ایمپلنت
شل شدن روکش ایمپلنت زمانی رخ می‌دهد که اتصال بین روکش و پایه ایمپلنت به دلایل مختلفی ضعیف شود. این مشکل ممکن است به علت نصب نادرست روکش توسط دندانپزشک، کیفیت ناکافی بافت لثه، بیماری‌هایی مانند پوکی استخوان، دیابت، یا عفونت‌های باکتریایی به وجود آید. همچنین عوامل دیگری مانند عدم رعایت رژیم غذایی مناسب و بیماری‌های مزمن می‌توانند در این موضوع نقش داشته باشند. خوشبختانه لق شدن روکش ایمپلنت معمولاً قابل اصلاح است و با مراجعه به دندانپزشک، روکش مجدداً محکم یا تعویض می‌شود.
لق شدن فیکسچر و یا پیچ ایمپلنت
فیکسچر یا پیچ ایمپلنت پایه اصلی ایمپلنت است که درون استخوان فک کاشته می‌شود. لق شدن این قسمت معمولاً به علت نارسایی در روند استخوان‌سازی اطراف فیکسچر رخ می‌دهد که در اصطلاح به آن شکست استخوان‌سازی گفته می‌شود. این مشکل در موارد نادر رخ می‌دهد اما بسیار جدی است و اگر به موقع درمان نشود می‌تواند منجر به از دست رفتن ایمپلنت شود. عواملی مانند عفونت، رژیم غذایی نامناسب، و تحلیل استخوان می‌توانند باعث لق شدن فیکسچر شوند. خوشبختانه با روش‌هایی مانند پیوند استخوان، این مشکل تا حد زیادی قابل درمان است.
لق شدن پایه ایمپلنت و تاج آن
لق شدن پایه ایمپلنت به همراه تاج یا همان دندان مصنوعی که روی پایه قرار می‌گیرد نیز یکی از انواع لق شدن ایمپلنت است. این نوع لق شدن ممکن است باعث ایجاد ناراحتی هنگام جویدن و کاهش کارایی ایمپلنت شود، اما معمولاً مشکلی در سلامت کلی دهان ایجاد نمی‌کند. در صورت بروز این مشکل، حتماً باید به دندانپزشک مراجعه کنید تا بررسی‌های لازم انجام شود. در برخی موارد ممکن است تعویض تاج یا اصلاح پایه ایمپلنت نیاز باشد تا عملکرد و راحتی بیمار به حالت طبیعی بازگردد.
تشخیص شل شدن ایمپلنت دندان
شل شدن ایمپلنت ممکن است در ابتدا به‌صورت تدریجی و بدون درد زیاد اتفاق بیفتد، اما تشخیص سریع این مشکل اهمیت بالایی دارد. اگر احساس کردید ایمپلنت دندان شما در فک جابه‌جا می‌شود یا لق شده، حتماً سریعاً به دندانپزشک مراجعه کنید. علاوه بر این، برخی نشانه‌ها و علائم به شما کمک می‌کنند تا شل شدن ایمپلنت را بهتر تشخیص دهید:
-
درد یا ناراحتی در ناحیه ایمپلنت
-
تغییر رنگ یا التهاب بافت اطراف ایمپلنت
-
خونریزی هنگام لمس یا تمیز کردن محل ایمپلنت
-
تحلیل استخوان در اطراف ایمپلنت که با عکس‌برداری مشخص می‌شود
تشخیص به موقع این علائم، نقش مهمی در جلوگیری از عوارض جدی‌تر و حفظ سلامت ایمپلنت دارد.
عوارض لق شدن ایمپلنت دندان
بی‌توجهی به لق شدن ایمپلنت می‌تواند عوارض جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد. از جمله مهم‌ترین این عوارض:
-
گسترش عفونت به بافت‌های اطراف ایمپلنت که ممکن است به استخوان فک، گردن و حتی مغز آسیب برساند
-
احتمال خونریزی و عفونت شدید که می‌تواند منجر به بیماری‌های خطرناکی شود
-
از دست رفتن کامل ایمپلنت و نیاز به جراحی مجدد
-
درد مزمن و مشکلات جویدن و گفتار
برای جلوگیری از این عوارض، درمان سریع و مراجعه به موقع به متخصص اهمیت ویژه‌ای دارد.
راه‌های جلوگیری از شل شدن روکش ایمپلنت
برای حفظ سلامت و جلوگیری از لق شدن روکش ایمپلنت، مراقبت‌های مستمر و رعایت نکات بهداشتی ضروری است. راهکارهای مؤثر شامل موارد زیر است:
-
ترک مصرف سیگار و دخانیات که تأثیر مخربی بر بهبود بافت‌های اطراف ایمپلنت دارد
-
انجام چکاپ‌های منظم و معاینات دوره‌ای نزد دندانپزشک
-
مسواک زدن صحیح و منظم برای جلوگیری از تجمع پلاک و عفونت
-
استفاده از نخ دندان و دهان‌شویه برای تمیزی بهتر
-
اجتناب از مصرف غذاهای بسیار چسبناک یا سفت که فشار زیادی به ایمپلنت وارد می‌کنند
-
خودداری از دستکاری یا بازی با روکش شل شده تا از آسیب بیشتر جلوگیری شود
رعایت این نکات به افزایش طول عمر ایمپلنت و حفظ سلامت دهان کمک زیادی می‌کند.
احتمال شل شدن ایمپلنت در چه افرادی بیشتر است؟
هر فردی می‌تواند از ایمپلنت دندان استفاده کند، اما برخی شرایط و عادات احتمال شل شدن ایمپلنت را افزایش می‌دهد. این افراد شامل موارد زیر هستند:
-
کسانی که به بهداشت دهان و دندان خود بی‌توجهی می‌کنند و عادات نادرستی مثل دندان‌قروچه دارند
-
مصرف‌کنندگان دخانیات که باعث اختلال در بهبودی و سلامت بافت‌ها می‌شوند
-
بیماران دیابتی که قند خون خود را کنترل نمی‌کنند
-
افراد مبتلا به پوکی استخوان یا بیماری‌های متابولیکی مانند استئومالاسیا
-
کسانی که داروهایی مصرف می‌کنند که تأثیر منفی بر استخوان و بافت دارند
-
افرادی که پیش‌تر در ناحیه ایمپلنت تحت پرتودرمانی قرار گرفته‌اند
-
بیمارانی که دچار عارضه پری ایمپلنت (التهاب بافت‌های اطراف ایمپلنت) شده‌اند؛ این بیماری اگر درمان نشود، باعث تحلیل استخوان و لق شدن ایمپلنت خواهد شد
رعایت نکات پزشکی و مراقبتی ویژه در این گروه‌ها اهمیت بیشتری دارد تا از مشکلات احتمالی جلوگیری شود.
در صورت افتادن یا شل‌شدن روکش ایمپلنت چه باید کرد؟
اگر روکش ایمپلنت شما شل یا حتی افتاده است، ابتدا آرامش خود را حفظ کنید و نگران نشوید. ممکن است شل شدن یا افتادن مربوط به پیچ، روکش یا اباتمنت ایمپلنت باشد. در این شرایط بهترین کار تماس فوری با پزشک متخصص ایمپلنت است تا شما را راهنمایی کند.
توصیه می‌شود قطعات افتاده را نگهداری کنید و از جویدن غذا با آن ناحیه خودداری نمایید. همچنین دو تا سه بار در روز دهان خود را با دهان‌شویه غیرالکلی شست‌وشو دهید تا از بروز عفونت جلوگیری شود.
انجام ایمپلنت توسط پزشک باتجربه و رعایت نکات مراقبتی به شدت احتمال شل‌شدن و افتادن روکش را کاهش می‌دهد.
در صورت شل‌شدن روکش موقت چه باید کرد؟
شل شدن روکش موقت ایمپلنت می‌تواند مشکلاتی مانند تغییر ساختار دندان یا بالا آمدن دندان از جای طبیعی خود ایجاد کند. اگر با این مشکل مواجه شدید، حتماً به پزشک خود مراجعه کنید و موضوع را با او در میان بگذارید.
روکش موقت باید هرچه سریع‌تر تعمیر یا بازسازی شود، زیرا در غیر این صورت ممکن است باعث شکستگی دندان یا ایجاد ناهماهنگی با دندان‌های مجاور شود. اغلب برای ترمیم روکش موقت نیاز به قالب‌گیری مجدد و ساخت روکش جدید است.
درمان‌های شل شدن روکش ایمپلنت
خوشبختانه درمان‌های مؤثری برای شل شدن روکش ایمپلنت وجود دارد و جای نگرانی نیست. پزشک متخصص پس از بررسی وضعیت شما، بهترین گزینه درمانی را انتخاب می‌کند. درمان‌های معمول شامل موارد زیر است:
پاک‌سازی اطراف ایمپلنت
در صورتی که شل شدن روکش به دلیل عفونت یا التهاب اطراف ایمپلنت باشد، ابتدا روکش برداشته شده و محل عفونی با دقت و آرامش کامل پاک‌سازی می‌شود. پس از تمیز کردن، دندانپزشک بررسی می‌کند که آیا روکش قابل استفاده مجدد است یا نیاز به تعویض دارد. مراقبت از بهداشت دهان در این مرحله بسیار حیاتی است.
لق شدن پیچ داخلی ایمپلنت و شکستگی پروتز
در برخی موارد لق شدن ایمپلنت مربوط به پیچ داخلی آن است که ممکن است دچار شکستگی یا آسیب شده باشد. این وضعیت نیاز به بررسی دقیق و تعویض پیچ آسیب‌دیده دارد تا ثبات ایمپلنت بازیابی شود. همچنین در صورت شکستگی پروتز، ترمیم یا تعویض پروتز لازم است.
خارج‌کردن ایمپلنت
اگر ایمپلنت به خوبی با استخوان فک جوش نخورد یا پیوند استخوان با شکست مواجه شود، ممکن است نیاز به خارج کردن ایمپلنت باشد. در این شرایط، پزشک ایمپلنت را به‌طور کامل از فک خارج کرده و پس از بهبود وضعیت استخوان، ایمپلنت جدیدی جایگزین می‌کند.
درمان شل شدگی روکش ایمپلنت در اصفهان چه‌قدرهزینه دارد؟
هزینه درمان شل‌شدگی روکش ایمپلنت معمولاً زیاد نیست و به چند عامل اصلی بستگی دارد. نخست نوع چسب یا درزگیری که برای تثبیت روکش استفاده می‌شود، و دوم کیفیت و نوع روکش انتخاب شده. در صورتی که نیاز به عکس‌برداری رادیولوژی باشد، هزینه مربوط به آن نیز به مجموع هزینه‌ها اضافه می‌شود.
اگر روکش قبلی قابل استفاده نباشد و نیاز به تعویض یا ساخت روکش جدید باشد، هزینه قالب‌گیری و ساخت روکش نیز به هزینه درمان افزوده خواهد شد. بنابراین میزان دقیق هزینه بسته به شرایط خاص هر بیمار و نوع درمان متفاوت خواهد بود.
در پایان؛ حالا روکش شل شده تعمیر می‌شود؟
شل شدن پیچ داخلی ایمپلنت و شکستگی پروتز از مشکلاتی است که معمولاً ناشی از عادات غلطی مانند دندان‌قروچه ایجاد می‌شود. در این مواقع، پزشک ابتدا پروتز را از فک خارج کرده و پس از ترمیم یا تعویض پیچ و پروتز، مجدداً آن را نصب می‌کند.
خوشبختانه، در اغلب موارد روکش شل شده قابل تعمیر است و نیازی به تعویض کامل آن نیست. با این حال، در مواردی که آسیب زیاد باشد یا روکش قابل استفاده نباشد، باید روکش جدید ساخته شود. برای اطمینان از بهترین روش درمان، حتماً با پزشک متخصص مشورت کنید.
